7 u liep deze morgen onze wekker af. Joepie, na 4 en een halve week is het eindelijk zover!! We kunnen terug naar Ferre.
Om 8u10 stonden we vol ongeduld te wachten op ons busje. Dit keer was het een andere chauffeur. De chauffeur die normaal met ons naar Karakastek rijdt is met vakantie dus moesten we toch weer even wennen aan de rijstijl en Kazachse stiptheid maar na het academisch kwartier kwamen het busje met chauffeur en tolk dan toch in zicht.
Rond 9u50 arriveerden we dan in het Babyhouse en toen we naar Ferre’s leefgroepje wilden gaan w as de deur op slot. De tolk is toen even gaan navragen en toen bleek dat alle kindjes verhuisd waren van verdiep en dat Ferre nog aan het eten was.
Na een 5-tal minuutjes wachten was dan eindelijk het moment aangebroken en kwamen ze buiten met ons zoontje & broertje!
Wauw, wat een gevoel! Je kon zien dat hij het allemaal niet zo goed begreep, maar veel was hij niet veranderd vonden we! Alleen (nog) een beetje vermagerd.
Toen hij mama’s oorbellen zag was het ijs gebroken!! We hebben samen gespeeld met zijn favoriete speelgoedjes en buiten een wandeling gemaakt! En mama en papa hebben vooral genoten van het moment waarop Ferre zei: “Papa” & “Mama”!
Het bezoekje van vandaag duurde maar 1u30 omdat we om 13u bij notaris moesten zijn om onze papieren te tekenen maar morgen is het een nieuwe dag!!
Nog 15 keer slapen Ferre …
dinsdag 5 augustus 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)