.jpg)
.jpg)
Eindelijk was de grote dag aangebroken!! De dag waarop we al zolang wachtten..!
En ja hoor alles verliep (tot hiertoe) vlekkeloos!!!! Om 7u45 in het busje gestapt, onderweg de papieren opgepikt bij de rechtbank (slecht een 30-tal minuutjes moeten wachten… en onze voorgangers weten dat dit niet lang is), nadien héél even bij de notaris gestopt en de laatste tussenstop voor we doorreden naar Karakastek was de winkel om onze taarten aan te kopen. Onze tolk had ons aangeraden de taarten voor de nanny’s en dokters pas in Uzynagash (20km voor Karakastek) aan te kopen omdat het soms kan gebeuren dat je nogal lang moet wachten op de documenten en de taarten tijdens de lange rit van Almaty naar het Babyhouse en tijdens het wachten veranderen in iets wat niet meer eetbaar is. Dat hebben we dan ook gedaan!!
Om 10u30 zijn we dan aangekomen in het Babyhouse.
Vooraleer ik naar Ferre mocht moest ik eerst naar de hoofddokter, mijn handtekening plaatsen dat ik Ferre Tarkan De Backer meenam uit het Babyhouse!! Dit heb ik met veel plezier gedaan!!! Daarna hebben we nog afscheid genomen van de nanny’s die er waren en hebben we nog een uurtje kunnen buiten spelen totdat het bezoekje van de andere koppels erop zat! En toen was onze grote moment aangebroken!!! Ferre wist van het moment dat hij door de voordeur van het babyhouse naar buiten ging dat er iets anders te gebeuren stond als anders en toen hij aan het busje kwam keek hij een beetje verbaasd rond maar hij is super flink geweest! Tijdens de bijna 2 uur durende rit heeft hij naar buiten gekeken, gezwaaid en de laatste 10 minuten begon hij zelfs te zingen.
Toen we terug in het appartement kwamen had moeke een leuke verrassing voor ons, ze had een mooie slinger gemaakt (zie foto’s) met welkom Ferre!! En alles was tip top in orde voor onze kleine man! Toen onze kleine kapoen zijn vertrouwde speelgoed zag voelde hij zich al meteen thuis! Na zijn patatjes lag hij meteen in dromenland.
In de vooravond zijn we nog een wandeling gaan maken en hebben we met Kurt, Jirina & Rubentje nog een terrasje gedaan.
Ik probeer zoveel mogelijk het schema te volgen van het babyhouse zodat Ferre ni plots alle routine verliest en volledig de draad kwijt is. Het slapen gaan verliep iets minder vlot als in de namiddag wat volledig normaal is denk ik! Al die nieuwe indrukken, nieuw bedje, andere kamer,…! Wanneer hij mama niet meer zag was het paniek dus ben ik bij Ferre gebleven tot hij sliep! Normaal 20uur vandaag 23uur!
En ja hoor alles verliep (tot hiertoe) vlekkeloos!!!! Om 7u45 in het busje gestapt, onderweg de papieren opgepikt bij de rechtbank (slecht een 30-tal minuutjes moeten wachten… en onze voorgangers weten dat dit niet lang is), nadien héél even bij de notaris gestopt en de laatste tussenstop voor we doorreden naar Karakastek was de winkel om onze taarten aan te kopen. Onze tolk had ons aangeraden de taarten voor de nanny’s en dokters pas in Uzynagash (20km voor Karakastek) aan te kopen omdat het soms kan gebeuren dat je nogal lang moet wachten op de documenten en de taarten tijdens de lange rit van Almaty naar het Babyhouse en tijdens het wachten veranderen in iets wat niet meer eetbaar is. Dat hebben we dan ook gedaan!!
Om 10u30 zijn we dan aangekomen in het Babyhouse.
Vooraleer ik naar Ferre mocht moest ik eerst naar de hoofddokter, mijn handtekening plaatsen dat ik Ferre Tarkan De Backer meenam uit het Babyhouse!! Dit heb ik met veel plezier gedaan!!! Daarna hebben we nog afscheid genomen van de nanny’s die er waren en hebben we nog een uurtje kunnen buiten spelen totdat het bezoekje van de andere koppels erop zat! En toen was onze grote moment aangebroken!!! Ferre wist van het moment dat hij door de voordeur van het babyhouse naar buiten ging dat er iets anders te gebeuren stond als anders en toen hij aan het busje kwam keek hij een beetje verbaasd rond maar hij is super flink geweest! Tijdens de bijna 2 uur durende rit heeft hij naar buiten gekeken, gezwaaid en de laatste 10 minuten begon hij zelfs te zingen.
Toen we terug in het appartement kwamen had moeke een leuke verrassing voor ons, ze had een mooie slinger gemaakt (zie foto’s) met welkom Ferre!! En alles was tip top in orde voor onze kleine man! Toen onze kleine kapoen zijn vertrouwde speelgoed zag voelde hij zich al meteen thuis! Na zijn patatjes lag hij meteen in dromenland.
In de vooravond zijn we nog een wandeling gaan maken en hebben we met Kurt, Jirina & Rubentje nog een terrasje gedaan.
Ik probeer zoveel mogelijk het schema te volgen van het babyhouse zodat Ferre ni plots alle routine verliest en volledig de draad kwijt is. Het slapen gaan verliep iets minder vlot als in de namiddag wat volledig normaal is denk ik! Al die nieuwe indrukken, nieuw bedje, andere kamer,…! Wanneer hij mama niet meer zag was het paniek dus ben ik bij Ferre gebleven tot hij sliep! Normaal 20uur vandaag 23uur!
