.jpg)
Eens in onze speelruimte zag je zijn oogje blinken en begon Ferre aan alle knopjes te draaien waar hij niet mocht aankomen, de kasten te openen ... iets wat hij voordien nooit deed. Wanneer ik iets zei haalde hij natuurlijk weer zijn meest charmante glimlach boven en hield heel onschuldig zijn hoofdje scheef van mama wat zeg je nu, ik doe toch niets. Wanneer dat echt niet hielp begon hij maar op “papa” te roepen!
Ik had ook een klein spiegeltje mee en hier heeft hij zich kostelijk mee geamuseerd, constant gekke bekke trekken! Dit kan hij als de beste!
Toen het uiteindelijk tijd was en mama zei: “Kom Ferre, we gaan opruimen” zei Ferre: “papa, papa,…” wat zou da nu willen zeggen papa?
Nog 5 keer slapen …!