YES!! We hebben het paspoort met visum!!!! (12/09/2008)

Eindelijk!! Na weeral een héél spannende morgen hebben we het paspoort met visum kunnen bemachtigen!
Ze hadden ons gisteren beloofd dat het paspoort ons ten laatste om 9uur ging afgeleverd worden!
Na 9 weken Kazachstan weten we al dat tijd hier rekbaar is maar na een half uur wachten had ik toch maar besloten deze persoon te bellen! Die had natuurlijk niet beter gevonden dan de GSM af te zetten! Ja wat nu! Dan maar iemand anders proberen te bereiken. Ook daar werd in eerste instantie niet opgenomen, maar ondertussen had ik al een manier gevonden hoe ik die persoon wel kon bereiken en stelde de vraag waar het paspoort bkeef? Ze waren héél verwonderd dat persoon x dit nog niet had gebracht, maar toen ik vertelde dat de GSM afstond was het even paniek!! Maar na de nodige inspanningen en telefoontjes had ik 15 minuten later toch ons paspoort! Het resultaat was wel dat we te laat waren voor onze afspraak op de ambassade en we meer dan 2u30 hebben moeten wachten hebben vooraleer ze ons konden verder helpen (dus totdat Ferre honger kreeg en zijn keeltje openzette)!
Maar eind goed al goed! We hebben het visum en binnen 45 minuten komen ze ons halen dus ...
nu zijn we zeker :

WE KOMEN NAAR HUIS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

hier nogmaals onze vluchtgegevens:
LH 647 Almaty - Frankfurt (vertrek 3u20 - aankomst 6u25 plaatselijke tijd)
LH4572 Franfurt - Brussel (vertrek 9u15 - aankomst 10u10 )

Voor we thuis komen nog even dit... (12/09/2008)

Als naaste familie, vrienden en bekenden hebben jullie ongetwijfeld meegeleefd tot nu.
Nu Ferre echt gaat “THUIS” komen, willen we vragen ons als ouders te steunen in het opbouwen van de relatie met ons zoontje en broertje.
Bij onze thuiskomst zouden wij het fijn vinden indien er aandacht is voor de situatie waarin Ferre en wij ons bevinden. Daarom speciaal voor alle familie, vrienden en kennissen willen een klein woordje over hechting bij een adoptiekindje.
Niet alleen wij als adoptieouders en Laura als grote zus, maar ook familie, vrienden en bekenden kunnen Ferre straks helpen bij dit hechtingsproces.

Tijdens deze periode moeten wij er voortdurend voor hem zijn, laten merken dat hij altijd op ons kan rekenen, hem laten ontdekken dat wij te vertrouwen zijn en dat hij zich bij ons (opnieuw) veilig mag voelen.. Verder is het voor de hechting belangrijk dat alleen wij Ferre de eerste tijd verzorgen, aandacht geven, troosten, enz. ...Jullie kunnen ons helpen hem te leren wie hun ouders zijn door in deze eerste periode zoveel mogelijk afstand te houden. Dat betekent bijvoorbeeld dat het beter is Ferre in het begin niet op schoot te nemen of op te tillen, of hem geen goedbedoelde aai over zijn hoofdje te geven. Mocht je hem iets willen geven, geef het dan eerst aan ons (of zijn grote zus Laura), en dan geven wij het bij voorkeur aan hem. Op deze manier moet Ferre leren dat wij zijn ouders en zusje zijn en kunnen wij de zo noodzakelijke vertrouwensband met hem geleidelijk aan opbouwen.

Wij begrijpen zeer goed dat deze "regels" voor niemand leuk zijn, maar ze zijn wel belangrijk voor de toekomst van Ferre. Hoe lang dit alles zal duren, valt moeilijk te voorspellen. Dit hangt volledig af van Ferre en zijn reactie.
Wij hopen dat jullie hier begrip voor hebben en dat we op jullie medewerking kunnen rekenen.

Alvast bedankt!
Chris, Katrijn & Laura!