Ons negende bezoekje (30/06/2008)

Na het weekend was het een blij weerzien met onze jongen! Ons popje heeft vandaag een dagje “vrij” genomen en is bij onze Belgische buren gaan spelen. Dit deed ze met veel plezier, ze moest eens geen 4 uur in het busje zitten en kon op deze manier de verjaardag van onze papa voorbereiden! (Bedankt lieve buren!!!!)
We zien Ferre iedere dag meer en meer evolueren en genieten van onze dagelijkse bezoekjes. Vooral de massages van zijn beentjes blijft hij geweldig vinden en de oorbellen van mama ook!
In de namiddag hebben we nog een terrasje gedaan samen met enkele Belgen en een lekkere gebraden kip gegeten die onze papa had besteld! Zijn Russisch wordt met de dag beter ;-)

Zondag (29/06/2008)

Na onze uitstap van gisteren namen we een welverdiende rustdag. Mama en papa voelden zich niet zo goed en werden in de watten gelegd door onze dokter in spé Laura!
In de namiddag ging het al heel wat beter en zijn we richting Green Market gewandeld.

Zaterdag 28/06/2008 (Butakovka waterfall)

De eerste dag van het weekend is ondertussen voorbij! En eigenlijk moet ik toegeven, deze is voorbij gevlogen! We zijn vandaag met een leuk gezelschap (14 Belgen) op stap geweest naar de Butakovka Waterfall. Dit is een prachtig stukje natuur niet zover buiten Almaty!
Mama is nogmaals tot de ontdekking gekomen dat haar fysiek ver beneden peil is en dat wanneer ze terug thuis is, misschien dringend i.p.v. mee te doen aan de Start to Run kan beginnen aan de Start to Walk. Maar... het mag gezegd, mama heeft de top gehaald en ze heeft de waterval gezien! De klim naar boven, door een stukje ongerepte natuur was echt de moeite waard! Daarna hebben we een lekkere shaslick gegeten!
Ons Laura is onvermoeibaar en een geboren bergbeklimmer! Het leek wel alsof ze vleugeltjes had.
’s Avonds na zalig bad met z’ allen naar de Coffedelia voor een hapje en een drankje!

Ons achtste bezoekje (27/06/2008)

De week zit er weeral op! Dit wil zeggen dat we ook net ons laatste bezoekje hebben gebracht aan Ferre en dat we nu het weekend moeten doorkomen!
Het is ongelooflijk wat een vooruitgang onze Ferre heeft gemaakt in 2 weken! Ondertussen zie je zijn oogjes blinken, zie je de deugnieterij en kan je echt wel zien dat hij een lachebekje is!
Wanneer Ferre zijn schoentjes ziet is hij altijd héél blij want dan weet hij dat we naar buiten gaan en dat we een stukje gaan stappen en dit gaat ondertussen al een stukje beter dan 2 weken geleden.
Ook vandaag was het afscheid, net als vorige week vrijdag, weer moeilijk. Net alsof Ferre aanvoelt dat het weekend voor de deur staat. Nou lieve schat, ’t is maar 3 nachtjes slapen en we zijn er terug!!!!
Deze avond gaan we met alle Belgen die in Almaty verblijven (ondertussen meer dan 20) iets in de Firenze eten! Het zal een gezellige boel worden!

Ons zevende bezoekje (26/06/2008)

Vandaag zijn we tien minuutjes vroeger vertrokken naar beneden. We hebben van Jef een bedrag gekregen dat hij op zijn verrassingsfeest georganiseerd door An met zijn verjaardag cadeau heeft gekregen en aan een goed doel wilde schenken om te besteden aan het Babyhouse waar Ferre nu verblijft. Wij hebben aan de hoofddokter gevraagd wat ze in het Babyhouse op dit moment het meest nodig hebben en het antwoord was meteen “PAMPERS”en “APPELSAPJES”. Dit hebben we zelf ook persoonlijk mogen ervaren en zien bij Ferre. Ze zijn wel héél creatief voor het herbruiken van de pampers.
Dus we hebben dinsdag van onze “vrije dag” gebruik gemaakt om inkopen te doen met het geschonken bedrag en hebben ons 20 pakken pampers aangekocht en 150 sapjes!
Toen we vandaag in het Babyhouse aankwamen hadden we net het gevoel of we sinterklaas waren met al onze pakken pampers! De sapjes nemen we volgende week mee. Dit gaf echt een supergevoel! We hebben die dag ongelooflijk véél blije gezichten gezien! BEDANKT JEF EN AN!!!!!!!
De zus en broer beginnen meer en meer samen te spelen. Wanneer we buiten gaan met Ferre vindt Laura het fijn om in de speeltuin te spelen.
Vandaag heeft mama nog eens een nieuw pakje gepast en amai wat was Ferre boos wanneer hij dit terug moest uitdoen!! Hij is echt een fier kereltje, net als de grote zus! Dat belooft!

Ons zesde bezoekje (25/06/2008)

Vandaag mochten we gelukkig terug naar Ferre! We waren zelfs 10 minuten te vroeg klaar! Diegene die ons kennen weten dat dit een echte uitzondering is! Je moet niet vragen hoe we stonden te popelen om onze Ferre terug te zien.
De rit naar Karakastek van meer dan anderhalf uur wordt zwaarder en zwaarder maar het doel heiligt de middelen! Maar we nemen dit er graag bij!!
Ondertussen kennen we de weg naar het leefgroepje van Ferre al héél goed en is het de grote zus die steeds als eerste aan de deur klaar staat om naar binnen te gaan. Wanneer we toekomen krijgt Ferre andere kleertjes aan (speciaal voor onze bezoekjes), nadien mogen we hem dan meenemen naar de “speelruimte”.
Vandaag was hij weer superblij! Mama heeft ondertussen ontdekt dat hij totaal niet tegen kietelen kan. Hij heeft dan ook ongelooflijk hard liggen lachen! Echt een supermoment!!
Het laatste uurtje zijn we buiten gaan wandelen en heeft hij zijn (andere, kleinere) nieuwe schoentjes eens uitgetest. Nu is het klein duimpje met de “zes” i.p.v. de zeven mijlslaarzen aan ;-) (nu met deze schoentjes kan hij toch al iets beter stappen. Schoentjes op zicht kopen is toch niet zo makkelijk als het lijkt ….).
In de namiddag hebben we gezellig samen thuis doorgebracht en hebben we gezelschapsspelletjes gespeeld!

Onze negende dag in Almaty (24/06/2008)

Gisteren om 19u54 kregen we telefoon met de mededeling dat de plannen voor morgen (vandaag dus) waren veranderd. We mochten nl. blijven uitslapen! Vandaag geen bezoek aan Ferre! (snif, snif, ...)

Mama heeft inderdaad uitgeslapen en toen ze werd gewekt stond deze morgen een prachtig ontbijt klaar met een super lief briefje, geschreven door onze super lieve dochter! (Je zou voor minder een traantje laten hé, maar deze keer van geluk!)

We zijn eens een kijkje gaan nemen op de Green Market en hebben deze namiddag een wandeling gemaakt en iets lekker gaan eten bij de Rus!

Morgen mogen we terug op bezoek!!

Ons vijfde bezoekje (23/06/2008)

Yess!! Het weekend is voorbij!! Na 2 dagen zien we eindelijk Ferre terug! En het was een blij weerzien. We hadden eigenlijk een beetje bang dat Ferre ons na het weekend niet meer zou herkennen, maar wanneer we aankwamen bij zijn leefgroepje en hij zijn mooiste kleertjes aanhad begon hij meteen te lachen. Toen we naar boven gingen naar de ruimte waar we met Ferre spelen begon hij te zingen!
Wanneer we de beker met drinken bovenhalen beginnen zijn oogjes echt te stralen, net als wanneer zijn fruitpapje eraan komt dan steekt hij zijn twee handjes in de lucht!
In het weekend hebben we voor Ferre ook nog schoentjes gekocht. Deze hebben we dan gisteren gepast maar het was precies klein duimpje met de zeven mijlslaarzen aan. Best wel een fijn zicht! Morgen zullen we maar een maatje kleiner gaan zoeken denk ik.
op onze terugtocht naar huis werden we vergezeld door een kleine spruit die vanaf nu een mooie toekomst tegemoet gaat bij de mama, papa en 2 broers in de States!

PS: SARAH een héél gelukkige verjaardag en héél veel succes met je examens!! van Laura en Ferre, Kijn en Chris

Zondag 22/06/2008 (nog één nachtje slapen!)

Vandaag stond er een bezoekje aan de lokale Zoo en het Central Gorky Park op het programma. Omdat mama haar voeten nog te fel pijn deden van gisteren hadden we besloten beroep te doen op de “plaatselijke taxi!” Dit is gewoon aan de kant van de straat gaan staan, je hand uitsteken en binnen dit en een paar minuten stopt er wel iemand en even onderhandelen over de prijs! Dus zijn wij voor 400 Tenge met de “taxi” naar de Zoo gereden, dit is +/- 2,00 euro. Wat een luxe!! En wat was mama blij! Het Central Gorky Park is een park met verschillende attracties voor jong en minder jong inclusief een aqua park. Je moet dit park volledig doorlopen (is zéér groot) om aan de zoo te komen en wanneer je geen Russisch kan lezen is het een echt doolhof. Ze liep van de ene attractie naar de andere! Onvermoeibaar!!!!! De pret kon niet op!!
Moe en voldaan en met pijnlijke voeten namen we de “taxi” terug naar huis!

Joepie nog één keer slapen en het weekend is eindelijk voorbij! (wie had ooit gedacht dat we dit fijn zouden vinden?)

Zaterdag 21/06/2008 (onze eerste dag zonder bezoekje aan Ferre!)

We vertrokken vandaag met een rugzak vol goede moed (in plaats van met dekentje en papje) op onze eerste uitstap.
We hebben een bezoek gebracht aan Kok-Tobe. De kabellift brengt je tot boven waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad Almaty en de bergen. Gepakt met onze zware rugzak vol met drank, camera’s en … kwamen we na een wandeling van meer dan één uur toe!
Boven was het genieten van de mooie uitzichten en het lekkere eten. En voor de mama en de papa in mindere maten van de Fast Coaster voor Laura was dit genieten!!
De vermoeiende wandeling terug naar huis leverde mama nog een pot nutella op en een halve liter Hoegaarden voor papa! Dit heeft echt gesmaakt!!!!!!
Het was een vermoeiende maar héél leuke dag!
Alhoewel de terugweg bergaf was leek het wel een col buiten categorie.

Ons vierde bezoekje (20/06/2008)

Deze morgen moesten we nog net iets vroeger opstaan als de vorige dagen. Om 6u30 liep onze wekker af, om 7u30 zijn we vertrokken. Ons ritje duurde vandaag ook iets langer als de vorige dagen. Na 2 u 30 min rijden kwamen we toe in het Babyhouse.
Yes, eindelijk was het zover, we zijn Ferre gaan halen in zijn groepje en zijn eerst een uurtje boven in de massage ruimte gaan spelen.
Vandaag hebben we ook een hele resem handtekeningen mogen plaatsen (en nerveus dat onze papa was ;-) ) Hij wist zelfs ons telefoonnummer niet meer.
We zijn voor het eerst met ons 4 een uurtje buiten geweest. Eerst hebben we een kleine wandeling gemaakt in de buggy, maar het was nogal warm (+/-35°C) en we hadden geen petje mee voor Ferre dus hebben we ons onder een boom in de schaduw gezet. Ondertussen heeft Laura op de speeltuin gespeeld.
En toen … was het tijd om terug naar boven te gaan, alles op te ruimen en Ferre zijn kousjes terug aan te doen. (Het eerste wat we doen wanneer het bezoek begint is zijn kousjes uitdoen, dit vind hij zó fijn… dan begint hij steeds te lachen!) Dus, toen we terug bovenkwamen en zijn kousjes aandeden wist Ferre dat het bezoekje erop zat en begon hij te wenen. Ik moest hem echt al wenend terug in zijn leefgroepje achterlaten … ons hart brak! En ook bij de mama volgde de traantjes!
Nog twee dagen en we zien Ferre terug!!!
Gisterenavond zijn we samen met nog een aantal andere Belgen hier in Almaty bij C. Pizza iets gaan eten en een terrasje gaan doen!
Dit weekend gaan we er een gezellige boel van maken met ons popje, al onze aandacht aan haar schenken want we moeten zeggen zoals het is, ons Laura is super flink!!!!

Ons derde bezoek (19/06/2008)

Toen we toekwamen in het Babyhouse om 9u30 zijn we naar het Ferre Tarkan zijn leefgroepje gegaan om hem te gaan halen om te spelen.
Vandaag heb ik zijn beentjes gemasseerd, dit vindt hij zalig, dan blijft hij stilletjes liggen, zijn twee armpjes in de lucht en dan komt er een ongelooflijk mooi lachje tevoorschijn!

Ons Laura heeft zijn Petit-gervais gegeven! Een echte grote zus hoor!!

Deze namiddag zijn we met D.&A.& E.(zij hebben sinds gisteren hun zoontje bij hun), N.& T. (zij heeft sinds vorige week haar zoontje bij haar) en J.& T., een wandeling gaan maken en terrasjes gaan doen! Het was wel eens fijn om te horen wat er allemaal te doen is en ervaringen te delen.

Ons tweede bezoek (18/06/2008)

Vandaag op tijd opgestaan! Wat heb ik bang dat we ons zouden overslapen en het busje zou vertrekken zonder ons! Dit is gelukkig niet gebeurd.
Rond 9u45 zijn we toegekomen in we Babyhouse. Vandaag zijn we even bij de directrice geweest en hebben het boek getekend dat we gisteren en vandaag op bezoek zijn geweest.
Vandaag hebben we mogen spelen in de massagekamer. Ferre Tarkan heeft nog véél meer gelachen als gisteren, echt geweldig gewoon! Hij vindt het leuk als we liedjes zingen, dan begint hij mee te zingen of geluidjes te maken.
We mochten Ferre na afloop van het bezoek terug gaan afzetten in zijn leefgroepje en hebben toen een aantal foto’s kunnen trekken van de kamertjes waarin de kindjes slapen, de speelkamer, …
’s Avonds zijn we gaan wandelen en naar de TSUM geweest en hebben een aantal souvenirs gekocht voor Ferre Tarkan, zodat hij later iets heeft als aandenken aan zijn geboorteland!
We zijn ook iets lekker gaan eten en bij thuiskomst hebben we nog gezellig naar Het Huis Anubis gekeken.

PS: VAKE een héél gelukkige verjaardag!! Nog één jaartje wachten en 't is grote fuif!!

Ons eerste bezoek (17/06/2008)

Hier volgt eindelijk een klein verslagje van ons eerste bezoekje aan ons zoontje.
Na een slapeloze nacht, of beter gezegd, nog een slapeloze nacht was het dan eindelijk zover! Om 7u45 stipt werden we opgepikt door het busje en reden we voor het eerst richting het Babyhouse in Karakastek. Het leek een eindeloze rit …. gelukkig hadden we leuk gezelschap in het busje. P. & J. vierden die dag hun 50ste dag in Almaty en hebben ons een beetje meer vertelt over het Babyhouse ed. Dit maakte dat ik mijn zenuwen toch de baas bleef! En toen was het moment daar… het busje stopte aan het babyhouse, we mochten uitstappen en iedereen ging naar binnen.
Wij werden een speelruimte binnengeleid en toen, na een 10-tal minuutjes wachten (wat een eeuwigheid leek), verscheen plots een dame in een witte jas met onze zoon, met Laura haar broertje, op de arm!
Mama mocht hem overnemen! Ferre Tarkan wist niet goed wat hem overkwam maar onderging dit allemaal gelaten. Laura was super lief voor haar broertje,...
Wauw!!!!! Wat een gevoel,…
’s avonds hebben P.& J. ons een bezoekje gebracht en ons geholpen om op het internet te geraken! (Bedankkt P.& J.!!!)

Voor de nieuwsgierigen onder ons ...

D-DAY! eerste bezoek!!(17/06/2008)

YESSS!
Vandaag was het zover! Het moment waar we al zolang naar uit keken, waarover we al zolang droomden! We hebben voor het eerst ons zoontje en broertje in onze armen mogen sluiten!!!
We stellen u voor:
FERRE TARKAN
DE BACKER

Ferre Tarkan werd geboren in 2006.
Wat een emoties! Dit gevoel is met geen pen (toetsenbord) te beschrijven.
Wij hebben besloten om op dit moment geen foto’s op onze blog te plaatsen van ons zoontje omdat wij de eerste foto’s persoonlijk willen tonen aan de grootouders, meter & peter, nonkels & tantes ….
Binnen 2,5 week zijn wij immers terug in België, nadien zal er zeker een fotootje van Ferre Tarkan verschijnen!

Onze eerste dag Almaty! (16/06/2008)

Nadat wij gisteren voormiddag ons eerste fotootje te zien kregen en een beetje bekomen waren van de eerste emoties zijn we met ons drietjes voor het eerst boodschappen gaan doen in de Silk Way City! We hebben het echt wel getroffen met ons appartementje! Heel netjes, gelegen op het 5de verdiep recht tegenover een grootwarenhuis/winkelcentrum dat 24u/24u open is. Gelukkig voor Chris want anders was hij helemaal gebroken, hij leek nu al een beetje op een m…l.z.l!
Boodschappen doen in het Russisch is een echt avontuur, van mijn paar avondlessen is niets blijven hangen enkel SPACIBA heb ik onthouden.
In de vooravond nog even een wandeling gaan maken in de hoop zo beter te kunnen slapen.

Goedemorgen iedereen

Goedemorgen iedereen!
Even om te vertellen dat wij na een perfecte vlucht en een schitterende ontvangst goed zijn aangekomen. Wij hebben ondertussen reeds meer info gekregen maar laten jullie nog een beetje op jullie honger zitten ;-)

We kunnen enkel vertellen dat we heel blij zijn ... een droom die werkelijkheid wordt!!

Ontgoocheling! Ons geduld wordt op de proef gesteld!

Maandag 19 mei was het euforie alom toen we het sms'je kregen "... "Jullie zullen binnen dit en 2 weken maximum kunnen vertrekken...!" Ondertussen, meer dan 2 weken later, tickets werden geboekt voor woensdag 4 juni, koffers gepakt, verlof aangevraagd ... volgde de ontgoocheling! Gisteren kregen we het bericht dat ons vertrek dient uitgesteld te worden!

Dus opnieuw familie en vrienden op de hoogte brengen, naar het werk met de vraag om het verlof te verzetten, tickets herboeken, ... en vooral proberen duidelijk te maken aan Laura dat het allemaal wel goed komt!

Omdat we nu te zeer ontgoocheld zijn en op dit moment alles laten komen zoals het komt, hebben we besloten de blog pas terug aan te vullen wanneer we effectief een keer goed nieuws kunnen brengen. D.w.z. wanneer we in Kazachstan zijn en ons broertje hebben kunnen knuffelen!

Groetjes,
Katrijn, Chris & Laura